Ouders, leerkrachten, opvoeders, we vinden kinderen die altijd nog het laatste woord willen hebben vaak irritant. Stil in de groep betekent ook echt stil.
Hoe komt dit, vooraan in de rij, laatste woord, altijd maar die wedstrijd.
Als je vroeger, net als bij de dieren, vooraan in de rij stond als het eten verdeeld werd of er gevoederd werd, wist je zeker dat je te eten had. Het is dus een hele primitieve reactie op hetgeen er om je heen gebeurt. Dat verklaart een deel van het gedrag. Maar niet alles dus.
Er zijn ook kinderen, die iets zeggen omdat het er zo maar uit floept, ze horen iets, krijgen een beeld in hun hoofd en reageren meteen. Ook als een reflex op hetgeen er gebeurt. Bij deze laatste groep kinderen is er een andere irritatie als bij de 1e groep kinderen.
Klasgenoten hebben vooral last van de laatste groep: ineens iets roepen of zeggen, waardoor een groot deel van de klas uit de concentratie is.
Opvoeders hebben vooral last van de 1e groep: altijd die strijd aangaan, zo vermoeiend.
Tijdens de Train-de-Trainer cursussen voor de weerbaarheid word je geleerd om vragen te stellen over de irritatie. Dat vergt ook onderzoek bij jezelf: Waar heb ik last van? Wat doet het met me of met de groep?
Bij de strijders is de vraag: wil je me begrijpen of wil je een wedstrijd met me spelen?
Soms houden kinderen dan spontaan de mond, omdat ze beseffen dat ze voortdurend in de strijd zitten. Als ze dan stil zijn, krijgen ze een compliment, ze hebben namelijk nagedacht over zichzelf en hun gedrag veranderd. Daar was het om te doen. Soms is het zinvol om nog een keer hierop terug te komen om de oorzaak van die strijd te benoemen. Bijvoorbeeld veel ruzie thuis of ouders in een echtscheiding wat voor veel kinderen een onzeker gevoel geeft en waardoor ze in een spannende situatie terecht komen.
EN in een spannende situatie ga je Vechten, Vluchten of Verstarren. Als dit een keuze is, dus als je nagedacht hebt, ben je Assertief, neem je Afstand, of Negeer je de ander. De kinderen duidelijk maken dat thuis een andere situatie is dan school, dat er niet de hele dag gevochten hoeft te worden, kan voor de kinderen een eye-opener zijn.
Weerbaarheid betekent niet dat je te pas en te onpas de grenzen opzoekt van de ander. Het betekent ook dat je de grenzen van de ander accepteert, aanvoelt, ziet.
Bij de spontane opmerkingen vragen: Kun jij je mond houden, of moet je van jezelf overal op reageren?
Ook dit brengt bij veel kinderen bewustwording teweeg. Kan ik mijn mond houden? Soms zeggen kinderen: Goede vraag, volgens mij kan ik dat niet omdat…………….
Hoe je hiermee omgaat, komt in een volgend blog of kom naar een Train-de-Trainer Methode B. of A.
